"Όσο είμαι εγώ
Πρόεδρος, η χώρα μου δεν θα αναγνωρίσει
τη Δημοκρατίας της Μακεδονίας"
Γράφει ο
Ι. Κ.
Μουρμούρης,
Καθηγητής ΔΠΘ
-Στο ερώτημα του εκδότη της "Politistiki Diplomatia" κ. Δημητρίου
Μωραΐτη για μια εμπειρία χαρακτηριστική και ιδιάζουσα από την σχέση μου
με την χώρα που αντιπροσώπευσα για πολλά χρόνια με τον τίτλο του
Επιτίμου Προξένου, ήρθαν στην μνήμη μου οι ουσιαστικές συζητήσεις που
είχα με τον πρόεδρο της Βενεζουέλας Dr. Rafael Caldera, με του οποίου
την πρόταση και παραίνεση δέχτηκα την τιμή να υπηρετήσω με συνέπεια την
συνεργασία των δυο χωρών.
Έχουν ίσως κάποια ιστορική αξία, για τις σχέσεις των δυο χωρών, αλλά και
το βάθος και την σημασία του θεσμού του Επιτίμου Προξένου, που συνήθως
είναι προσωπικότητες με πολύ στενές σχέσεις με τις χώρες που εκπροσωπούν.
-Το 1993 ο υποψήφιος πρόεδρος τότε Dr. Rafael Caldera, προσπαθεί να
επιλύσει προβλήματα ομαλής διακυβέρνησης της χώρας με την αντικατάσταση
για διαφθορά του τότε προέδρου κ. Carlos Andres Perez, την διαχείριση
του αποτυχόντος πραξικοπήματος του Comandante Hugo Chavez (νυν προέδρου
της Βενεζουέλας) και βέβαια των εκλογών του Δεκεμβρίου του 1993.
Ως διανοούμενος, βαθύς γνωστής του ελληνικού πολιτισμού και πολίτης του
κόσμου ο Dr. Rafael Caldera ενδιαφερόταν επίσης και για τα διεθνή θέματα,
ένα από τα οποία τον απασχολούσε ιδιαίτερα ήταν η αυθαίρετη προσπάθεια
ονομασίας της FYROM σε Μακεδονία.
Έχοντας το κύριο χαρακτηριστικό να είμαι κυρίως φίλος της οικογενείας,
είχα την σπάνια ευκαιρία να συζητώ μαζί του ελεύθερα και ειλικρινά,
πρακτικά σαν ανεξάρτητος σύμβουλος για κάθε θέμα, αλλά δυο ίσως είναι
ενδιαφέροντα να αναφερθούν με αυτή την ευκαιρία:
Η διαχείριση της τύχης του επικεφαλής του αποτυχόντος πραξικοπήματος
Comandante Hugo Chavez, και
Η θέση της Βενεζουέλας στην αυθαίρετη προσπάθεια ονομασίας της FYROM σε
Μακεδονία.
Τόσο κατά την διάρκεια του έτους 1993 όσο και έως τον Φεβρουάριο του
1994, όπου και ανέλαβε επισήμως για δεύτερη φορά εκλεγμένος πρόεδρος της
Βενεζουέλας, τα δυο παραπάνω θέματα ήσαν βασικά στις αναλυτικές
συζητήσεις μας.
Στο πρώτο θέμα στην ερώτηση του τι θα έκανα, απάντησα ότι:
"στις ώριμες
δημοκρατίες υπάρχει η αντίστοιχη εσχάτη των ποινών για απόπειρα
πραξικοπήματος, αλλά εδώ έχουμε παράλληλη καθαίρεση προέδρου (του κ.
Carlos Andres Perez) για διαφθορά. Στην Ελλάδα δεν εφαρμόστηκε η εσχάτη
των ποινών για πραξικοπηματίες σε επιτυχόν πραξικόπημα και επταετή
δικτατορία. Επέστησα την ιδιαίτερη προσοχή που χρειάζεται, όταν τα
πολιτικά πάθη συνδυάζονται με βία και αίμα, ανοίγοντας μια ατέρμονη
πορεία βίας που θα ήταν κάλο να αποφευχθεί". Από την αρχή είχα
διαισθανθεί και καταλάβει την θέση του για αμνηστία του Comandante Hugo
Chavez, πράγμα που επισημοποίησε με την απελευθέρωση του τον Μάρτιο του
1994 και επετράπη έτσι να συμμετάσχει στις μεθεπόμενες εκλογές του 2000
και να εκλεγεί πρόεδρος.
Στο δεύτερο θέμα για την θέση της Βενεζουέλας στην αυθαίρετη προσπάθεια
ονομασίας της FYROM σε Μακεδονία, οι συζητήσεις είχαν μεγάλο
επιστημονικό ενδιαφέρον, όπου και γρήγορα κατέληξε στην θέση, ότι δεν
πρέπει να αναγνωριστεί η FYROM με το όνομα Μακεδονία. Μελέτησε ιδιαίτερα
και το γράμμα των προσωπικοτήτων που είχε συνταχθεί με πρωτοβουλία της
αείμνηστης Μελίνας Μερκούρη, αλλά και τα κείμενα του κ. Νίκου Μάρτη
πρώην Υπουργού.
Την αποκλειστική ανακοίνωση για αυτά τα δυο θέματα είχα προσωπικά κατά
την τελετή εγκατάστασης του ως προέδρου της Βενεζουέλας τον Φεβρουάριο
του 1994 στο κυβερνητικό μέγαροτου Καράκας Palacio de Miraflores, όπου
σε ελεύθερη μετάφραση μου ανακοίνωσε:
"Η σωστή και ώριμη θέση είναι
αμνηστία για τον Comandante Hugo Chavez" και
"Όσο είμαι εγώ πρόεδρος θα
επικρατεί ιστορική δικαιοσύνη και δεν υπάρχει περίπτωση να αναγνωριστεί
η FYROM με το όνομα Μακεδονία".
Εκπλήρωσε και τα δυο στο έπακρο και τον ευχαριστώ για την ευθυκρισία και
την μεγαλοσύνη του, αλλά και την απεριόριστη εμπιστοσύνη που πάντα μου
έδειχνε.
Το πόσο τα εννοούσε απεδείχθη και από το αίτημα του να ενημερώσω
προσωπικά, άμεσα και αναλυτικά τον υπουργό εξωτερικών του Dr. Miguel
Angel Burelli Rivas για το θέμα της Μακεδονίας, αλλά και τους πρέσβεις
που μετέπειτα διεπιστεύοντο στην Ελλάδα.
Η συμβολή μου ως φίλου και Επιτίμου Προξένου αγαπητής χώρας επέτρεψαν να
υπηρετήσω τις αρχές μου των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και δικαιοσύνης με
συνέπεια και ειλικρίνεια προς όφελος και των δυο χωρών.
