Ο Δημήτρης Μωραΐτης είναι εκδότης του περιοδικού "Politistiki
Diplomatia"
Θα προλάβουμε...
Διαβάζοντας το ξένο τύπο και κυρίως τον αμερικάνικο,
βλέπω "πηχυαίους τίτλους" όπως:
"Η αμερικάνικη αυτοκρατορία έχει ακμάσει, αρχίζει η παρακμή", Marc Faber
- οικονομολόγος,
"Πουλήστε τα πάντα, αγοράστε όπλα, τρόφιμα, πάρτε τα βουνά", Barton
Biggs - γκουρού των οικονομικών.
Η νέα αυτή οικονομική καταστροφολογία, οι αγορές που
συρρικνώνονται, ενίοτε χρεοκοπούν, η πτώση πρωτίστως περνάει μέσα από το
θυμικό της ανθρώπινης υπόστασης και την ευτελίζει.
Για μια 15ετία μπόρεσαν να "πουλήσουν" το παραμύθι της οικονομίας,
έπειτα, ήρθε η κρίση...
Στην Ελλάδα, το οικονομικό μοντέλο από τη μεταπολίτευση και μετά
στηρίζεται στην κατανάλωση και χρηματοδοτείται κυρίως από δανεισμό και
κοινοτικές εισροές. Σε μια εποχή, λοιπόν, βραχυπρόθεσμου καταναλωτισμού
και στιγμιαίας ικανοποίησης, η Ελλάδα πρέπει να βρει νέο βηματισμό.
Το μοντέλο του υπερδανεισμού δεν μπορεί πια να συνεχιστεί.
Το πελατειακό σύστημα κυκλωμάτων εξουσίας πρέπει να πάψει.
Η Ελληνική κυβέρνηση πρέπει, άμεσα, να δει αυτό που
είδε ο Μπερλουσκόνι στην Ιταλία. Μέσα σε λίγους μήνες εισέρευσαν στη
γειτονική χώρα 95 δις ευρώ (ήταν τοποθετημένα εκτός χώρας) τα οποία
απέδωσαν φόρο 5% για να νομιμοποιηθούν. Δηλαδή το ιταλικό κράτος
εισέπραξε καθαρά 5 δις σε φόρους και άλλα 90 δις μπήκαν σαν ρευστότητα
στην ιταλική αγορά. Σκεφτείτε λοιπόν, τι θα μπορούσε να πετύχει το
ελληνικό κράτος στην οικονομία, εάν το "μαύρο χρήμα" μπει νόμιμα στην
αγορά εάν επιστραφούν οι καταθέσεις από την Ελβετία, (2η χώρα σε
καταθέσεις), εάν παταχθεί το παραεμπόριο που υπερβαίνει τα 20 δις ευρώ
και ασφαλώς, εάν φορολογηθούν τα 12 δις ευρώ μαύρης εργασίας που
στέλνουν οι μετανάστες στις πατρίδες τους.
Το πολιτικό κεφάλαιο της νέας κυβέρνησης πρέπει να
"εξαργυρωθεί" πολύ γρήγορα, προτού πάψει να υπάρχει
η κοινωνική συνοχή και ανοχή.
Οι προσπάθειες της Κυβέρνησης για δημοσιονομική
πειθαρχεία είναι μονόδρομος. Το στοίχημα θα το κερδίσει μόνο, όταν ο
ελληνικός λαός πιστέψει πως το χθες είναι παρελθόν.
Το αύριο πρέπει να έχει σχέδιο, προσανατολισμό και προπάντων Εθνική
συνεννόηση.
Διαφορετικά, η χρεοκοπία στην οικονομία, αλλά κυρίως στην
κοινωνία είναι αναπόφευκτη.
Και τότε οι πληγές θα είναι βαθιές και ανεπούλωτες.
